Sağlık sektöründe çalışan doktor ve sağlık çalışanlarının durumu özetlemek istiyorum.
Çocuklarımız doktor olabilmek, ülkesine ve milletine faydalı olmak için eğitim sisteminde çok çalışmakta, en yüksek puanlarla üniversiteye girmektedir.
Üniversitede en az 6 yıl okumakta, asistan, uzmanlık derken hayatlarının yarısı hem okumak, hem çalışmakla geçiyor.
İşe başladıkları hastanelerde, maaş olarak diğer öğretmen, mühendis vs. branşlarda çalışan personellerle aralarında bir fark yok, ayrıca doktorlar arasında kadrolu, sözleşmeli olarak bile dengesizlik var.
Doktor pratisyenlere ortalama 7, 000 tl maaş ödeniyor, aynı işi yapan sözleşmeliye yaklaşık 2 katı ödeniyor, doktorlar sözleşmeli kadroya geçmek için can atıyor. Hastaneler her çeşit hastaların gelip tedavi olduğu yerdir. Uyuşturucu kullananda, diğer hastalarda elini kolunu sallayarak geliyor, beline tabanca, çeşitli kesici takanda rahat bir şekilde hastaneye giriyor. Bir çok vakaları duyuyoruz, devletimiz bu gibi durumlara karşı güvenlik ve arama yapmalıdır, tedbir ve koruma yapmalıdır.
Kısaca bir doktor kolay yetişmiyor, günlük ortalama 100 hastaya bakıyorlar, her çeşit hastalarla uğraşıyorlar, doktorlar bulaşıcı hastalardan mikrop kapabilmekte, hastalanan ölenler vardır. Bazı doktorlarımız saldırılara maruz kalabilmekte, sakat kalanlar var. Aldıkları maaşlar yetersiz. Bu yetişmiş ve vatana hizmet eden insanlar, bu kadar yükün altında maaşları yetersiz. Bu yetiştirdiğimiz beyin göçünü dış devletler çalışma imkanı tanıyor.
Devletimiz doktorların, maaş, sosyal haklar ve güvenlik konularında yeteri ayarlamaları yapması lazım, yoksa bu kadar özveriyle yetişmiş bu insanlar yabancı ülkelere gitmek mecburiyetinde kalmasın.