Bizim nesil freni patlak kamyon gibi nerde duracağı belli olmayan,hep meçhulü yaşayan bir gençliktik.!
Bir gün patlayan bombaların içinden eli yüzü simsiyah halde çıkardık.!
Diğersi gün havada binlerce merminin çarpıştığı bir cenderenin ortasında bir elin tutup çektiği şanslılardandık.!
Biz tesadüfen bakmakla zan altında bırakılan.günlerce nezarethanelerde ıslanıp ıslanıp dövülen bir kuşaktan geliyoruz.!
Biz sıçanın boğduğu aslanlardık,abi dememizden nem kapılan günlerin acısını yaşayan suçsuz yere DGM lerde yarğılanan,sırf traşından ve kıyafetinden zindanlarda çürütülen,bir ordan bir burdan idam edilen gençlerdik.!
Biz,yarınsız,sabahsız,güneşsiz,bahtsız gençlerdik.!
Suçsuz,bi haberdik,falaka dayağını kardan sayardık.!
Biz hergün tersine dönen çarka kahretip,tekleyen motora bir avuç yağ koyanlardandık.!
ONUN İÇİN KİMSE BİZİM TAVRIMIZI VE TARZIMIZI ELEŞTİRMESİN.!
Biz henüz hayatı bilmeden ya ülkücü olduk ya kominist.!
Bizim neslin bir tahtası kırık değil,sağlamı yoktur.çünkü biz ne deprasyon biliriz nede pisikoloji hayatımız tranva,yaşantımız tesadüf.!
Bir bilinmezliği yaşadık,biz sürülerle güdüldük bir görünmez,bilinmez çobanla.!
Biz konuştuklarımızda,yazdıklarımızda hesap kitap bilmeyiz.ne biliyor,düşünüyorsak aşikar söyleriz.dik ve eğilmeyiz öyle yetiştik böyle yaşadık.!
Biz yüzüne söylemediğimizi,kimsenin arkasından asla söylemeyiz.!
Arkadaşlarına ilmi siyaset yapanı kalleş belleyip laf ebesi dedik.!
Biz inandığımız dava uğruna çileye talip olanlardık.!
DEDELERİMİZ SAVAŞLARIN HİÇLİĞİNDE.BABALARIMIZ İDEOLOJİLERİN BİLENMEZLİĞİNDE,BİZ KAOSLARIN DİPLERİNDE,FRENİ TUTMAYAN KAMYON GİBİ, BİR BİLİNMEZE SÜRÜKLENEN GENÇLERDİK.!
