Haset, insanın iyiliklerini yakıp yok eden bir hastalıktır. Mutlaka tedavisi gereken bu hastalık farklı derecelerde ortaya çıkar.
Birinci derece, bir insanın Müslüman kardeşindeki bir nimetin yok olmasını istemesidir. Bu nimet kendisinin eline geçecek bir nimet de değildir. Bunun tek sebebi, kendisinden başkasına Allah’ın nimet vermesini istememek ve bundan acı duyup rahatsız olmaktır.
İkinci derece, Müslüman kardeşindeki bir nimetin yok olmasını ve o nimetin kendisine verilmesini istemektir.
Üçüncü derece, Müslüman kardeşindeki bir nimetin yok olmasını istemeden bu nimetin bir benzerinin de kendisine verilmesini temenni etmektir. Fakat bu derece câizdir, ona gıpta denir.
Haset eden kimse kendine üç türlü zarar verir:
Birincisi, günah kazanır, çünkü haset büyük günahlardandır.
İkincisi, Allah Teâlâ’ya karşı saygısızlık etmiş olur. Hasedin aslı, Allah’ın bir kuluna nimet vermesini kötü görmek ve O’nun işine itiraz etmektir.
Üçüncüsü, haset eden çokça gam ve keder ile kalbini acılara gark eder. Kendisi mesut olamaz, kimse tarafından da sevilmez.
