Bu Dünya’da bir kadın daha ne yazık ki canavarlığın kurbanı oldu
Bir kadın daha savunmasızca katledildi
Bir kadın daha evladının gözleri önünde can verdi
Bir kadın daha yazgısının değil,esaretin esiri oldu
Bir yuva daha dumansız kaldı
Bir sofrada bir kaşık, bir çatal, bir bardak, bir tabak eksildi
Bir anne doğurduğu çocuğunun hayatında hayatsız kaldı
Göremedi çocuğunun ve kendisinin bahtını
Allah’ın ona yazdığı kader ile değil kulun ondan çaldığı kader ile imtihanlandı
Ve bir çocuk daha
Evet bir çocuk daha neşesiz kaldı
Annesiz kaldı, kolsuz, kanatsız kaldı
Yaşamak istiyorum dedi? Ölmek istemiyorum dedi çaresizce
Çocuk yaa evet çocuk
Biz TV karşısında kötü sahnelerde çocuklarımız üzülmesin diye; hani üzüntü veren sahnelerde çocuklarımızın gözlerini kapatırız yaa! İşte kapanmadı bu yavrucağın gözleri şahit olduğu sahne ömrü boyunca onun gözlerinin önünde şerit Şerit akacak
Şimdi söz sanatı seven bir kısım insanlar çıkıp diyor ki; Efendim eğitim eksikliği? Eğer eğitim denilen müfredat Matematikten çok birliği,sevgiyi, sadakati, vicdani değerleri anlatan derslerle kıymetlenseydi evet; eğitim eksikliği derdik.Vicdansızlığın, cehaletin ölçütü eğitim değildir değerli hocalarım ! Sen Allah’ın sana temiz bir şekilde verdiği kalbi, vicdanı kirletmediysen temizsin, zararsızsın. Ama o kalbin kirlenmişse eğer ki; bunu okuduğun kitaplardan öğrenemezsin. Çünkü acının tarifi yok? Bıçak yarasının tarifi yok? Silahla öldürülmenin tarifi yok? Ölümle sonuçlanan hiç bir acıyı tarif edemezsiniz. Ölen bilir çeken bilir. Vicdanı bozuk olan insanlara ne yapılır bilemiyorum? Bildiğim tek şey: Geride boynu bükük çocuklar kalır. Ve dünya bir kez daha yaşamın anlamsızlığını gözler önüne serer.
Acının henüz tanımını bilmeyen ama yaşayan çocuk! Boynunu bükenlerin boynu kırılsın.
